Nazwa tego okresu liturgicznego wywodzi się od łacińskiego słowa adventus, które oznacza przyjście, przybycie.
Bo jak powiedział sam Chrystus, taki szczęśliwszy jest niż Najświętsza Maryja Panna z racji cielesnego macierzyństwa Chrystusa.
Pachniało świeżością. Ojciec Święty lubił świeże powietrze. Lubił mieć otwarte okno w gabinecie. Nawet wtedy, kiedy było chłodno. I trochę wiosną pachniało, bo na stoliku zawsze stały kwiaty.
U początku drogi Jakubowi przyśnił się sen o drabinie, której szczyt sięga nieba. Jakub nie obudził się z owego snu pokrzepiony na ciele i duszy, lecz zdjęty trwogą
to!
