Jak praktykować lectio divina w codziennym życiu – przewodnik dla osób świeckich
Lectio divina to starożytna praktyka medytacji nad tekstami biblijnymi, która może być cennym narzędziem duchowego wzrostu, także w codziennym życiu osób świeckich. Rozważając regularne stosowanie tej metody, nawet w rutynowych obowiązkach, można zyskać głębsze zrozumienie duchowych przesłań oraz bogatsze, bardziej świadome życie. W tym artykule przedstawimy, jak praktykować lectio divina na co dzień, organizując proces poprzez jasne kroki oraz praktyczne wskazówki.
Czym jest lectio divina?
Historia i definicja
Lectio divina to łaciński termin oznaczający „święte czytanie”. Ta technika ma swoje korzenie w monastycznej tradycji benedyktyńskiej, gdzie była stosowana jako sposób na pogłębianie relacji z Bogiem poprzez medytację nad Pismem Świętym. Współczesny kształt lectio divina został szczególnie rozpowszechniony przez mnichów kartuzów i cystersów.
Dlaczego warto praktykować lectio divina?
Praktyka lectio divina pomaga w:
- Głębszym zrozumieniu Pisma Świętego
- Zwiększeniu uważności i obecności w codziennym życiu
- Rozwoju duchowym i osobistym
- Zwiększeniu spokoju i równowagi wewnętrznej
Cztery etapy lectio divina
Lectio – Czytanie
Pierwszy etap lectio divina to lectio – czyli czytanie. W tym kroku chodzi o powolne, uważne czytanie wybranego fragmentu Pisma Świętego. Ważne jest, aby nie śpieszyć się i dać sobie czas na zanurzenie się w słowach, które się czyta. Warto wygospodarować spokojne miejsce, z dala od zakłóceń.
Meditatio – Medytacja
Drugim etapem jest meditatio – medytacja. Jest to moment refleksji nad przeczytanym tekstem. Starajmy się zastanowić:
- Co ten tekst mówi do mnie osobiście?
- Jakie emocje wywołuje?
- Jakie obrazy lub wspomnienia przywołuje na myśl?
Oratio – Modlitwa
Kolejnym etapem lectio divina jest oratio, czyli modlitwa. Wykorzystujemy tutaj wszystkie myśli i uczucia, które pojawiły się w czasie medytacji. Modlitwa może być spontaniczna, płynąca z serca, albo oparta na tradycyjnych formach dialogu z Bogiem.
Contemplatio – Kontemplacja
Ostatni etap to contemplatio – kontemplacja. To czas, w którym przechodzimy od aktywnej komunikacji z Bogiem do pełnego milczenia i trwania w obecności Bożej. Jest to moment, w którym staramy się po prostu „być” z Bogiem, otwarci na Jego działanie w naszym sercu.
Jak przygotować się do lectio divina?
Wybór odpowiedniego miejsca i czasu
Dla skuteczności lectio divina, kluczowe jest ustalenie odpowiedniego miejsca i czasu na tę praktykę. Najlepiej wybierać takie momenty dnia, kiedy mamy pewność, że nikt i nic nie będzie nas rozpraszać. Miejsce powinno być spokojne, wygodne, z możliwością odizolowania od codziennych hałasów.
Wybór tekstów do medytacji
Nie każde fragmenty Pisma Świętego są równie łatwe do medytowania. Na początek warto wybierać te bardziej znane i zrozumiałe teksty, które są bogate w duchowe znaczenia. Ewangelie, Psalmy czy Listy Apostolskie są doskonałym punktem wyjścia.
Lectio divina w życiu codziennym
Praktyka w pracy i obowiązkach domowych
Nawet w najbardziej zabieganym dniu można znaleźć moment na krótką praktykę lectio divina. W pracy można na chwilę zatrzymać się przy biurku, zamknąć oczy i przypomnieć sobie wybrany fragment Pisma Świętego, medytując nad jego znaczeniem.
Lectio divina w relacjach z innymi
Dzięki regularnej praktyce lectio divina można również rozwijać relacje z innymi ludźmi. Zrozumienie i kontemplacja słów Pisma Świętego pomagają wzmocnić empatię, cierpliwość i współczucie, co ma bezpośredni wpływ na jakość relacji z bliskimi.
Trudności i wyzwania w praktykowaniu lectio divina
Brak czasu
Jednym z najczęstszych wyzwań jest brak czasu. Warto wtedy pamiętać, że nawet kilka minut poświęconych na duchową praktykę może przynieść znaczące korzyści. Można również spróbować zintegrować lectio divina z innymi codziennymi czynnościami, np. poranną kawą.
Brak skupienia
Innym problemem może być brak skupienia. To zupełnie normalne, że nasz umysł będzie się błąkał, zwłaszcza na początku. Techniki takie jak głębokie oddychanie, krótkie modlitwy przed przystąpieniem do lectio divina oraz stopniowe wydłużanie czasu medytacji mogą być pomocne.
Jak utrzymać regularność praktyki?
Ustalanie rutyny
Utrzymanie regularności w praktyce lectio divina jest kluczowe dla jej skuteczności. Pomocne jest ustalenie stałych godzin i miejsc, gdzie będzie się praktykować. Można też skorzystać z kalendarzy duchowych albo aplikacji przypominających o codziennej medytacji.
Wsparcie społeczności
Zaangażowanie się w duchową wspólnotę lub grupę modlitewną może również pomóc w utrzymaniu regularnej praktyki. Wspólna medytacja nad Pismem Świętym i dzielenie się doświadczeniami jest nie tylko inspirujące, ale również wzmacnia poczucie wspólnoty.
Wnioski i refleksje
Praktykowanie lectio divina w codziennym życiu to sposób na głębsze zanurzenie się w duchowych tekstach i pogłębienie relacji z Bogiem. Nawet niewielkie, ale regularne momenty poświęcone na tę formę medytacji mogą przynieść znaczące korzyści dla naszego zdrowia duchowego i psychicznego. Warto więc, mimo przeciwności, znaleźć w codziennym harmidrze chwilę ciszy na osobiste spotkanie z Bożym słowem.