fragment książki ks. Ruotolo Dolindo: „Przybądź Duchu Święty”
Myśli na każdy dzień
Już nie byłam tylko „ja–on”, ale także „oni” między sobą. Zaczęły się kłótnie o zabawki, o pierwszeństwo w łazience, złość starszego o to, że brat coś zniszczył, płacz najmłodszego, który akurat TERAZ potrzebuje na ręce. Solowo albo chórem: „Mamo, pomóż…”, „Mamo,
On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi” (Flp 2,6-7)
Zastali Josefa zajętego struganiem kija i ujrzeli Niemowlę śpiące na podwójnie złożonej macie i matkę cerującą mężową tunikę. Nie było w tej scenie nic nadzwyczajnego — był to po prostu obraz wieczornej ciszy
Komentarz do Pwt 4, 32-34. 39-40
0
7 czerwca 2019
141 osób przeczytało
to!
